Ντου γιου σπήκ gentrification;
Οκ-η σύντομη βερσιόν: υποβαθμισμένη γειτονιά, σιδεράδικο, μηχανουργείο, πεταλάδικο. Φτηνό real estate, αγοράζεται μπίρ παρά. Πρώτα έρχεται η εμπροσθοφυλακή: γκαλερίστες, προχώ καλλιτέχνες, the hipster crowd. Τα σκουριασμένα μηχανήματα και εργαλεία γίνονται industrial διακόσμηση, οι τέως χώροι εργατικού ιδρώτα ξανανοίγουν ως sideradiko, mechanourgeio, petaladiko. Οι αξίες ανεβαίνουν, οι χαμηλού εισοδήματος κάτοικοι εξαναγκάζονται σε εκτόπιση, η περιοχή εποικίζεται από ευκατάστατους που αναζητούν “κουλέρ λοκάλ”, “εξευγενίζεται”.
Το ζήσαμε με τον Ψυρρή, το ζήσαμε με το Γκάζι, το χοντρό παιχνίδι τώρα έχει κωδικό όνομα ΚΜ: Κεραμεικός-Μεταξουργειο
Ο κονκισταδόρ της υπόθεσης ακούει στο όνομα Ιάσων Τσάκωνας(“we call him King Jason” φέρεται ειπών ο καλλιτέχνης Κακανιάς σε ενα ελεγχόμενης στόχευσης άρθρο στο οποίο θα επανέλθουμε εντός ολίγου).
Ο ανήσυχος αυτός άνθρωπας ακόνισε τα πρώτα του επιχειρηματικά δοντάκια στο Αζερμπαιτζάν επί εμφυλίου. Με μια στάση για τη μετατροπή της Αντιπάρου σε παπαρατσικό υγροβιότοπο, βρήκε την Ιθάκη του στον Κεραμεικό, στον οποίο φερεται πρόθυμος να επενδύσει γύρω στα εκατό ‘μύρια.
Ο τρόπος που κινήθηκε στην περιοχή είναι το απόλυτο “gentrification 101” σεμινάριο. Αφού αγόρασε και νοίκιαζε ακίνητα “αθόρυβα”, άρχισε να φτιάχνει “κλίμα” στην περιοχή με ανάλογο τρόπο. Kρυμμένος πότε πίσω από “πρωτοβουλία κατοίκων” πότε πίσω από “art projects”, προσπαθεί χρόνια να καταστήσει την επένδυσή του αποδοτική. Όχι πάντα με επιτυχία: το πρώτο δούρειο art project του, η “ReMap” συγκέντρωσε απρόσμενη αρνητική δημοσιότητα όταν η αρχιτέκτων Ελένη Τζιρτζιλάκη κατήγγειλε ότι άνθρωποι εκδιώχθηκαν από κτίρια εν μία νυκτί για να θρονιαστεί η Τέχνη.
Ετερο “Δούρειο πρότζεκτ” είναι ο “μη κερδοσκοπικός οργανισμός” “ΚΜ ΠΡΟΤΥΠΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ” η οποία φέρεται ως “πρωτοβουλία κατοίκων και επιχειρηματιών της περιοχής” που ωστόσο εμφανίζεται να συνεργάζεται στενότατα με την εταιρεία Οliaros του “βασιλιά Ιάσωνα” στην εκπόνηση του πλάνου αναβάθμισης της περιοχής.
Η εν λόγω κίνηση και λοιποί καλλιτεχνοεπιχειρηματιοδραστήριοι του αθηναϊκού κέντρου, είχαν αρκετά θερμές συναντήσεις τον περασμένο χρόνο με τις αστυνομικές αρχές για να “καθαρίσει ο τόπος” από τους μαυριδερούς και την εγκληματικότητα.Η προηγούμενη Δημοτική Αρχή ξέρουμε όλοι πόσο “λαμπρά” αποτελέσματα είχε καταφέρει προς αυτή την κατεύθυνση. . Enter το ανελέητο “viral” σπρώξιμο για να βγάλουμε την επόμενη.
Φυτευτοί αλεξιπτωτιστές που αυτοπλασάρονται ως “κάτοικοι”, προωθούν την ατζέντα τους και βγάζουν το pet lizard τους στο Δήμο Αθηναιών; Η στρατηγική αυτή έπιασε για τη Χρυσή Αυγή, γιατί να μην πιάσει και σε μια γιγάντια real estate επένδυση που είναι σε θέση να γεννήσει χρήμα για πολύ κόσμο;
Με μια καινούργια Δημοτική Αρχή, με τους επενδυτές ανήσυχους και το σχέδιο στη “now or never” φάση του, η μηχανή δημοσίων σχέσεων έχει πάρει πλέον φωτιά. Μπροστάρηδες στον ευγενή (και ανιδιοτελή) αγώνα, πολλά γνώριμα ονόματα από το “σκεπτόμενο κούλ” βιότοπο που περιέγραψε ο Κίμων Φραγκάκης : Μία αγιογραφία από το Φώτη Βαλλάτο εδώ, ένα (ή πολλά) κείμενα απ΄ το atenistaρχο Δημήτρη Ρηγόπουλο στην “Καθημερινή” εκεί, να κι ο έτερος αρχιatenistas “Αthensville” και μια “προσωρινή δεντροφύτευση οικοπέδου” με τη συνδρομή των atenistas και άλλων εθελοντών, οι οποίοι όπως φαίνεται στα σχόλια ούτε πολυρώτησαν ούτε πολυκατάλαβαν τι είναι ο χώρος που ανέλαβαν να καλωπίσουν.
Last but not least: να κι ενα δημοσίευμα στο Time “για την Αθήνα που εν μέσω κρίσης αναπτύσεται”, όπου διαβάζουμε ότι η εν λόγω Αθήνα περιορίζεται στον Κεραμεικό (“στα άλλα μέρη αναρχικοί τα σπάνε” διαβάζουμε) και βασιλιάς αυτού ο Ιάσωνας όπως θα καταθέσουν στη συντάκτρια πρόθυμοι αρτίστες. Η αγωνία για προσέλκυση επενδυτών (αλλά και η “αόρατη χείρα” που παρήγγειλε το άρθρο) φαίνεται από το άγχος της γράφουσας να πείσει ότι η περιοχή ναι μεν είναι κάπως “seedy” αλλά (θαύμα-θαύμα!) η εγκληματικότητα της δεν είναι βίαιη!
“Ο Τσάκωνας παίζει το τελευταίο του χαρτί” διαβάζουμε στην αγιογραφία της Lifo. “Μέσα στη βδομάδα που διανύουμε θα καταθέσει στον δήμο ένα σχέδιο με 13 κινήσεις που μπορούν να γίνουν μέσα σε 12 μήνες για την ανατροπή της υποβάθμισης της περιοχής, οι περισσότερες εκ των οποίων βρίσκονται στη σφαίρα της κοινής λογικής.”
Οι “φάτσες της Κλαυθμώνος” λοιπόν ετοιμάζονται να εξαργυρώσουν τη λυσαλέα (για απολιτίκ crowd) στήριξή τους. Ετοιμαστείτε να πιείτε mai tai στο επόμενο mixanourgeio. (Ναι, ξέρω, ήδη το πίνετε στο “Nixon” και το “bios”)
Και οι παλιοί κάτοικοι; Τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα; Οι φτωχοδιάβολοι; Αυτοί, για να δανειστώ την ατάκα απ’ το “100 bullets”, είναι “η χοντρή μαύρη μύγα που έλιωσε πάνω στο παρμπρίζ της προόδου“.
Ντου γιου σπήκ gentrification;
Οκ-η σύντομη βερσιόν: υποβαθμισμένη γειτονιά, σιδεράδικο, μηχανουργείο, πεταλάδικο. Φτηνό real estate, αγοράζεται μπίρ παρά. Πρώτα έρχεται η εμπροσθοφυλακή: γκαλερίστες, προχώ καλλιτέχνες, the hipster crowd. Τα σκουριασμένα μηχανήματα και εργαλεία γίνονται industrial διακόσμηση, οι τέως χώροι εργατικού ιδρώτα ξανανοίγουν ως sideradiko, mechanourgeio, petaladiko. Οι αξίες ανεβαίνουν, οι χαμηλού εισοδήματος κάτοικοι εξαναγκάζονται σε εκτόπιση, η περιοχή εποικίζεται από ευκατάστατους που αναζητούν “κουλέρ λοκάλ”, “εξευγενίζεται”.
Το ζήσαμε με τον Ψυρρή, το ζήσαμε με το Γκάζι, το χοντρό παιχνίδι τώρα έχει κωδικό όνομα ΚΜ: Κεραμεικός-Μεταξουργειο
Ο κονκισταδόρ της υπόθεσης ακούει στο όνομα Ιάσων Τσάκωνας(“we call him King Jason” φέρεται ειπών ο καλλιτέχνης Κακανιάς σε ενα ελεγχόμενης στόχευσης άρθρο στο οποίο θα επανέλθουμε εντός ολίγου).
Ο ανήσυχος αυτός άνθρωπας ακόνισε τα πρώτα του επιχειρηματικά δοντάκια στο Αζερμπαιτζάν επί εμφυλίου. Με μια στάση για τη μετατροπή της Αντιπάρου σε παπαρατσικό υγροβιότοπο, βρήκε την Ιθάκη του στον Κεραμεικό, στον οποίο φερεται πρόθυμος να επενδύσει γύρω στα εκατό ‘μύρια.
Ο τρόπος που κινήθηκε στην περιοχή είναι το απόλυτο “gentrification 101” σεμινάριο. Αφού αγόρασε και νοίκιαζε ακίνητα “αθόρυβα”, άρχισε να φτιάχνει “κλίμα” στην περιοχή με ανάλογο τρόπο. Kρυμμένος πότε πίσω από “πρωτοβουλία κατοίκων” πότε πίσω από “art projects”, προσπαθεί χρόνια να καταστήσει την επένδυσή του αποδοτική. Όχι πάντα με επιτυχία: το πρώτο δούρειο art project του, η “ReMap” συγκέντρωσε απρόσμενη αρνητική δημοσιότητα όταν η αρχιτέκτων Ελένη Τζιρτζιλάκη κατήγγειλε ότι άνθρωποι εκδιώχθηκαν από κτίρια εν μία νυκτί για να θρονιαστεί η Τέχνη.
Ετερο “Δούρειο πρότζεκτ” είναι ο “μη κερδοσκοπικός οργανισμός” “ΚΜ ΠΡΟΤΥΠΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ” η οποία φέρεται ως “πρωτοβουλία κατοίκων και επιχειρηματιών της περιοχής” που ωστόσο εμφανίζεται να συνεργάζεται στενότατα με την εταιρεία Οliaros του “βασιλιά Ιάσωνα” στην εκπόνηση του πλάνου αναβάθμισης της περιοχής.
Η εν λόγω κίνηση και λοιποί καλλιτεχνοεπιχειρηματιοδραστήριοι του αθηναϊκού κέντρου, είχαν αρκετά θερμές συναντήσεις τον περασμένο χρόνο με τις αστυνομικές αρχές για να “καθαρίσει ο τόπος” από τους μαυριδερούς και την εγκληματικότητα.Η προηγούμενη Δημοτική Αρχή ξέρουμε όλοι πόσο “λαμπρά” αποτελέσματα είχε καταφέρει προς αυτή την κατεύθυνση. . Enter το ανελέητο “viral” σπρώξιμο για να βγάλουμε την επόμενη.
Φυτευτοί αλεξιπτωτιστές που αυτοπλασάρονται ως “κάτοικοι”, προωθούν την ατζέντα τους και βγάζουν το pet lizard τους στο Δήμο Αθηναιών; Η στρατηγική αυτή έπιασε για τη Χρυσή Αυγή, γιατί να μην πιάσει και σε μια γιγάντια real estate επένδυση που είναι σε θέση να γεννήσει χρήμα για πολύ κόσμο;
Με μια καινούργια Δημοτική Αρχή, με τους επενδυτές ανήσυχους και το σχέδιο στη “now or never” φάση του, η μηχανή δημοσίων σχέσεων έχει πάρει πλέον φωτιά. Μπροστάρηδες στον ευγενή (και ανιδιοτελή) αγώνα, πολλά γνώριμα ονόματα από το “σκεπτόμενο κούλ” βιότοπο που περιέγραψε ο Κίμων Φραγκάκης : Μία αγιογραφία από το Φώτη Βαλλάτο εδώ, ένα (ή πολλά) κείμενα απ΄ το atenistaρχο Δημήτρη Ρηγόπουλο στην “Καθημερινή” εκεί, να κι ο έτερος αρχιatenistas “Αthensville” και μια “προσωρινή δεντροφύτευση οικοπέδου” με τη συνδρομή των atenistas και άλλων εθελοντών, οι οποίοι όπως φαίνεται στα σχόλια ούτε πολυρώτησαν ούτε πολυκατάλαβαν τι είναι ο χώρος που ανέλαβαν να καλωπίσουν.
Last but not least: να κι ενα δημοσίευμα στο Time “για την Αθήνα που εν μέσω κρίσης αναπτύσεται”, όπου διαβάζουμε ότι η εν λόγω Αθήνα περιορίζεται στον Κεραμεικό (“στα άλλα μέρη αναρχικοί τα σπάνε” διαβάζουμε) και βασιλιάς αυτού ο Ιάσωνας όπως θα καταθέσουν στη συντάκτρια πρόθυμοι αρτίστες. Η αγωνία για προσέλκυση επενδυτών (αλλά και η “αόρατη χείρα” που παρήγγειλε το άρθρο) φαίνεται από το άγχος της γράφουσας να πείσει ότι η περιοχή ναι μεν είναι κάπως “seedy” αλλά (θαύμα-θαύμα!) η εγκληματικότητα της δεν είναι βίαιη!
“Ο Τσάκωνας παίζει το τελευταίο του χαρτί” διαβάζουμε στην αγιογραφία της Lifo. “Μέσα στη βδομάδα που διανύουμε θα καταθέσει στον δήμο ένα σχέδιο με 13 κινήσεις που μπορούν να γίνουν μέσα σε 12 μήνες για την ανατροπή της υποβάθμισης της περιοχής, οι περισσότερες εκ των οποίων βρίσκονται στη σφαίρα της κοινής λογικής.”
Οι “φάτσες της Κλαυθμώνος” λοιπόν ετοιμάζονται να εξαργυρώσουν τη λυσαλέα (για απολιτίκ crowd) στήριξή τους. Ετοιμαστείτε να πιείτε mai tai στο επόμενο mixanourgeio. (Ναι, ξέρω, ήδη το πίνετε στο “Nixon” και το “bios”)
Και οι παλιοί κάτοικοι; Τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα; Οι φτωχοδιάβολοι; Αυτοί, για να δανειστώ την ατάκα απ’ το “100 bullets”, είναι “η χοντρή μαύρη μύγα που έλιωσε πάνω στο παρμπρίζ της προόδου“.