Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Ο Ιάσων κι η Εργολαβική εκστρατεία



Ντου γιου σπήκ gentrification;

Οκ-η σύντομη βερσιόν: υποβαθμισμένη γειτονιά, σιδεράδικο, μηχανουργείο, πεταλάδικο. Φτηνό real estate, αγοράζεται μπίρ παρά. Πρώτα έρχεται η εμπροσθοφυλακή: γκαλερίστες, προχώ καλλιτέχνες, the hipster crowd. Τα  σκουριασμένα μηχανήματα και εργαλεία γίνονται industrial διακόσμηση, οι τέως χώροι εργατικού ιδρώτα ξανανοίγουν ως sideradiko, mechanourgeio, petaladiko. Οι αξίες ανεβαίνουν, οι χαμηλού εισοδήματος κάτοικοι εξαναγκάζονται σε εκτόπιση, η περιοχή εποικίζεται από ευκατάστατους που αναζητούν “κουλέρ λοκάλ”, “εξευγενίζεται”.

Το ζήσαμε με τον Ψυρρή, το ζήσαμε με το Γκάζι, το χοντρό παιχνίδι τώρα έχει κωδικό όνομα ΚΜ: Κεραμεικός-Μεταξουργειο

Ο κονκισταδόρ της υπόθεσης ακούει στο όνομα Ιάσων Τσάκωνας(“we call him King Jason” φέρεται ειπών ο καλλιτέχνης Κακανιάς σε ενα ελεγχόμενης στόχευσης άρθρο στο οποίο θα επανέλθουμε εντός ολίγου).

Ο ανήσυχος αυτός άνθρωπας ακόνισε τα πρώτα του επιχειρηματικά δοντάκια στο Αζερμπαιτζάν επί εμφυλίου. Με μια στάση για τη μετατροπή της Αντιπάρου σε παπαρατσικό υγροβιότοπο, βρήκε την Ιθάκη του στον Κεραμεικό, στον οποίο φερεται πρόθυμος να επενδύσει γύρω στα εκατό ‘μύρια.

Ο τρόπος που κινήθηκε στην περιοχή είναι το απόλυτο “gentrification 101” σεμινάριο. Αφού αγόρασε και νοίκιαζε ακίνητα “αθόρυβα”, άρχισε να φτιάχνει “κλίμα” στην περιοχή με ανάλογο τρόπο. Kρυμμένος πότε πίσω από “πρωτοβουλία κατοίκων” πότε πίσω από “art projects”, προσπαθεί χρόνια να καταστήσει την επένδυσή του αποδοτική. Όχι πάντα με επιτυχία: το πρώτο δούρειο art project του, η “ReMap” συγκέντρωσε απρόσμενη αρνητική δημοσιότητα όταν η αρχιτέκτων Ελένη Τζιρτζιλάκη κατήγγειλε ότι άνθρωποι εκδιώχθηκαν από κτίρια εν μία νυκτί για να θρονιαστεί η Τέχνη.

Ετερο “Δούρειο πρότζεκτ” είναι ο “μη κερδοσκοπικός οργανισμός” “ΚΜ ΠΡΟΤΥΠΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ” η οποία φέρεται ως “πρωτοβουλία κατοίκων και επιχειρηματιών της περιοχής” που ωστόσο εμφανίζεται να συνεργάζεται στενότατα με την εταιρεία Οliaros του “βασιλιά Ιάσωνα” στην εκπόνηση του πλάνου αναβάθμισης της περιοχής.

Η εν λόγω κίνηση και λοιποί καλλιτεχνοεπιχειρηματιοδραστήριοι του αθηναϊκού κέντρου,  είχαν αρκετά θερμές συναντήσεις τον περασμένο χρόνο με τις αστυνομικές αρχές για να “καθαρίσει ο τόπος” από τους μαυριδερούς και την εγκληματικότητα.Η προηγούμενη Δημοτική Αρχή ξέρουμε όλοι πόσο “λαμπρά” αποτελέσματα είχε καταφέρει προς αυτή την κατεύθυνση. . Enter το ανελέητο “viral” σπρώξιμο για να βγάλουμε την επόμενη.

Φυτευτοί αλεξιπτωτιστές που αυτοπλασάρονται ως “κάτοικοι”, προωθούν την ατζέντα τους και βγάζουν το pet lizard τους στο Δήμο Αθηναιών; Η στρατηγική αυτή έπιασε για τη Χρυσή Αυγή, γιατί να μην πιάσει και σε μια γιγάντια real estate επένδυση που είναι σε θέση να γεννήσει χρήμα για πολύ κόσμο;

Με μια καινούργια Δημοτική Αρχή, με τους επενδυτές ανήσυχους και το σχέδιο στη “now or never” φάση του, η μηχανή δημοσίων σχέσεων έχει πάρει πλέον φωτιά. Μπροστάρηδες στον ευγενή (και ανιδιοτελή) αγώνα, πολλά γνώριμα ονόματα από το “σκεπτόμενο κούλ” βιότοπο που περιέγραψε ο Κίμων Φραγκάκης : Μία αγιογραφία από το Φώτη Βαλλάτο εδώ, ένα (ή πολλά) κείμενα απ΄ το atenistaρχο Δημήτρη Ρηγόπουλο στην “Καθημερινή” εκεί, να κι ο έτερος αρχιatenistas “Αthensville” και μια “προσωρινή δεντροφύτευση οικοπέδου” με τη συνδρομή των atenistas και άλλων εθελοντών, οι οποίοι όπως φαίνεται στα σχόλια ούτε πολυρώτησαν ούτε πολυκατάλαβαν τι είναι ο χώρος που ανέλαβαν να καλωπίσουν.

Last but not least: να κι ενα δημοσίευμα στο Time “για την Αθήνα που εν μέσω κρίσης αναπτύσεται”, όπου διαβάζουμε ότι η εν λόγω Αθήνα περιορίζεται στον Κεραμεικό (“στα άλλα μέρη αναρχικοί τα σπάνε” διαβάζουμε) και βασιλιάς αυτού ο Ιάσωνας όπως θα καταθέσουν στη συντάκτρια πρόθυμοι αρτίστες. Η αγωνία για προσέλκυση επενδυτών (αλλά και η “αόρατη χείρα” που παρήγγειλε το άρθρο) φαίνεται από το άγχος της γράφουσας να πείσει ότι η περιοχή ναι μεν είναι κάπως “seedy” αλλά (θαύμα-θαύμα!) η εγκληματικότητα της δεν είναι βίαιη!

“Ο Τσάκωνας παίζει το τελευταίο του χαρτί” διαβάζουμε στην αγιογραφία της LifoΜέσα στη βδομάδα που διανύουμε θα καταθέσει στον δήμο ένα σχέδιο με 13 κινήσεις που μπορούν να γίνουν μέσα σε 12 μήνες για την ανατροπή της υποβάθμισης της περιοχής, οι περισσότερες εκ των οποίων βρίσκονται στη σφαίρα της κοινής λογικής.”

Οι “φάτσες της Κλαυθμώνος” λοιπόν ετοιμάζονται να εξαργυρώσουν τη λυσαλέα (για απολιτίκ crowd) στήριξή τους. Ετοιμαστείτε να πιείτε mai tai στο επόμενο mixanourgeio. (Ναι, ξέρω, ήδη το πίνετε στο “Nixon” και το “bios”)

Και οι παλιοί κάτοικοι; Τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα; Οι φτωχοδιάβολοι; Αυτοί, για να δανειστώ την ατάκα απ’ το “100 bullets”, είναι “η χοντρή μαύρη μύγα που έλιωσε πάνω στο παρμπρίζ της προόδου“.


Ο "ακτιβισμός" των Atenistas


 σήμερα, δεν είχα ασχοληθεί στα σοβαρά με τους Atenistas. Εντάξει, συμμετέχω περιστασιακά στο δούλεμαπου πέφτει στο twitter με τις hipster trendy super-wow δράσεις τους (γέλαγα μέχρι δακρύων με το ανέκδοτο: «-Πόσοι Atenistas χρειάζονται για να φυτέψουν ένα λουλούδι; -Τέσσερεις: ένας για να το φυτέψει, ένας να το φωτογραφίσει, ένας να το ανεβάσει στο flickr κι ένας να το κάνει tweet»), αλλά ως εκεί.
Οι δράσεις τους δεν μου φαίνονται ενοχλητικές. Μου είναι απλά αδιάφορες. Όπως οι φοιτητικές εκδρομές στην Αράχωβα: ποτέ δεν θα συμμετείχα, αλλά δεν με ενοχλεί το ότι γίνονται. Αυτό όμως που πραγματικά με ενοχλεί, είναι όταν βλέπω να παρουσιάζονται οι δράσεις των Atenistas ως ακτιβισμός, ως κάτι το πραγματικά σημαντικό.
Για αυτό ακριβώς το πράγμα επιχειρεί να μας πείσε ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος στο editorial της χθεσινής (17/2) LiFO με τίτλο «Ο ακτιβισμός των φλώρων του ίντερνετ», ένα λογύδριο γεμάτο ανακρίβειες και λογικά άλματα στο οποίο οι Atenistas παρουσιάζονται ούτε λίγο ούτε πολύ ως οι πλέον ενεργοί πολίτες της πρωτεύουσας και όλοι όσοι τους χλευάζουν ως «καθιστοί διαμαρτυρόμενοι».
Δεν έχω το κουράγιο να ασχοληθώ με ολόκληρο το κείμενο. Θα πιάσω μόνο δύο σημεία, την αρχή και το τέλος.

Εν αρχή ην... ό,τι νάναι

Το κείμενο ξεκινάει έτσι:
«Ακτιβισμός σημαίνει δρω για κάτι. Αφήνω τα λόγια και πιάνω πρακτική δουλειά. Και δεν χρειάζεται να τεκμηριώσω θεωρητικά τη δράση μου, εφόσον έχει καλά αποτελέσματα. Αυτό λένε τα λεξικά».
Ποια λεξικά; Διότι αυτά που βρήκα εγώ, λένε άλλα...
  • «Ακτιβισμός: Πρακτικισμός ή πολιτική αντίληψη και πρακτική που δίνει μεγάλη έμφαση στη διαδικασία/επιλογή της δράσης (κυρίως με έντονες μορφές), του αγώνα για την επίτευξη στόχων» (Μπαμπινιώτης)
  • «Ακτιβισμός: Η εφαρμογή έντονων δράσεων ως μέσα επίτευξης πολιτικών ή άλλων στόχων» (Dictionary.com)
  • «Ακτιβισμός: Πολιτική αντίληψη και πρακτική που δίνει μεγάλη έμφαση σε μαζικές ατομικές δραστηριότητες, όπως οι διαδηλώσεις, οι υπογραφές αιτήσεων, οι καταλήψεις κλπ, για την επίτευξη ενός στόχου» (wiktionary.org)
Σε κανένα λεξικό δεν βρήκα ορισμό του λήμματος "ακτιβισμός" που να τον περιγράφει ως ανάληψη δράσεων χωρίς θεωρητικό υπόβαθρο. Ειλικρινά, ποια λεξικά κοιτάξατε εσείς πριν γράψετε το άρθρο σας, κύριε Τσαγκαρουσιάνε;

...και στην κορφή, κανέλα.

Παρακάμπτω το υπόλοιπο άρθρο και πηγαίνω στο τέλος:
«Άξιος να κρίνει τους atenistas είναι όποιος έχει πράξει κάτι ελάχιστα χρησιμότερο από αυτούς. Τα εκατομμύρια από καθιστούς διαμαρτυρόμενους του ίντερνετ δεν πιάνουν δυάρα τσακιστή μπροστά στα παιδιά που παίζουν στο Πάρκο Ναυαρίνου».
Θα συμφωνήσω πως, για να κρίνει κάποιος οποιονδήποτε -ακόμα και τους Atenistas-, θα πρέπει και ο ίδιος να κάνει κάτι. Αλλά αναρωτιέμαι, ξέρει προσωπικά όλους αυτούς τους  ανθρώπους που αποκαλεί «καθιστούς διαμαρτυρόμενους» ο κύριος Τσαγκαρουσιάνος, και μας λέει με τόση βεβαιότητα πως κανείς τους δεν έχει πράξει στη ζωή του κάτι χρησιμότερο από το να γεμίσει με ρεσώ μία πλατεία, να παίξει μουσική στους δρόμους της πόλης ή να καθαρίσει μια παραλία από σκουπίδια;
Γνωρίζω μερικούς από τους ανθρώπους κατά των οποίων βάλλει ο κύριος Τσαγκαρουσιάνος. Κάποιοιαπεργούν με κίνδυνο απόλυσης, διεκδικώντας καλύτερες εργασιακές συνθήκες για τους ίδιους και τους συναδέλφους τους -ακόμα και αυτούς που δεν απεργούν. Άλλοι κάνουν ακτιβιστικές δράσεις προσπαθώντας με χιούμορ να αφυπνίσουν τον κόσμο. Άλλοι συμπαραστέκονται έμπρακτα σε ανθρώπους που θέτουν τη ζωή τους σε κίνδυνο διεκδικώντας μια ευκαιρία για να ζήσουν αξιοπρεπώς. Και ούτω καθεξής.
Όλα αυτά δεν γίνονται κρυφά -ειδικά στο διαδίκτυο, είναι πολύ εύκολο να μάθει κανείς για αυτές τις δράσεις. Ο κύριος Τσαγκαρουσιάνος έχει αποδείξει πως ενημερώνεται από το διαδίκτυο, κι έτσι δεν μπορώ να φανταστώ πως δεν έχει ακούσει τίποτα. Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγω είναι πως με βάση το αξιακό του σύστημα, οι προαναφερθείσες δράσεις δεν είναι ούτε καν ελάχιστα χρησιμότερες από τον «καθαρισμό του πιο παραμελημένου πεζοδρομίου». Τουλάχιστον, όχι στους ανθρώπους που στηρίζει.
Τελικά, όπως λέει και μία παλιά διαφήμιση, τα πάντα στη ζωή είναι θέμα προτεραιοτήτων.

Εμφανίστηκαν οι #atenistas #1



όμορφα τα κεράκια στην Κοτζιά, αλλά δεν συγκρίνονται με το φλεγόμενο χριστουγεννιάτικο δέντρο στο Σύνταγμα.
Πάντως αν ήμουν ναρκομανής στη Μενάνδρου και έβλεπα 1000 νοματαίους με καραμούζες και σφυρίχτρες να περνάνε, θα νόμιζα ότι φταίνε οι ουσίες.
Θα πάω στην Ομόνοια απόψε. Φέρτε μόνο ποτά, ναρκωτικά θα έχει εκεί #atenistas , #bad_joke
τα πρεζάκια στο κέντρο μας χαλάνε την αισθητική http://bit.ly/a4PBbn άσε που κατουράνε τις φρεσκοβαμένες γλάστρες μας #atenistas
Το: “Ρε φιλαράκι μήπως σου βρίσκεται κανένα ευρώ;” γίνεται “Ρε φιλαράκι μήπως σου βρίσκεται κανένα ρεσώ;” #atenistas

Η τελετή μυησης στους ατενίστας περιλαμβάνει:1)αναμα ρεσο με τη γλώσσα.2)καμάκωμα καποτας απο το πεζοδρόμιο με οδοντογλυφιδα.Με δεμένα μάτια
να το δώσουν στους #atenistas για refill :P RT @ElChron 500 κιλά κερί, ολόχρυσο σερβίτσιο Ιερού (δισκοπότηρα κ.λ.π.) και έναν πολυέλαιο.
ναι ρε και #atenistas και αριβιστας και παπαριστας θα ναι φαση σου λεω να βαλουμε και καμια φωτια να κανουμε αναδασωση με το σκαι
Όποιος ξαναπεί κακία για τους ατενίστας να μηντου ξαναναψει ρεσο &να πνίγει στην τσιγαριλα&να ξενερωσει&η γκομενα γιατίδεν”κάνει ατμόσφαιρα”
Θα πάω στην Ομόνοια απόψε. Φέρτε μόνο ποτά, ναρκωτικά θα έχει εκεί #atenistas , #bad_joke
- Πόσοι atenistas χρειάζονται για να ποτίσουν μια γλάστρα; – 4. Ο ένας θα ποτίζει, 2 θα φωτογραφίζουν για το Flickr και ένας θα tweetάρει.
αν ήταν οι Χρυσαυγίτες hipsters θα έκαναν group με την ονομασία traboukistas
Εδώ που τα λέμε ο πρώτος ατενίστας ήταν ο Πορτοσάλτε
Πόσο υποφέρετε στην κρίση εσείς οι #iphonistas … RT @Sotiropoulos Ξεκίνησα τη σκοπιά με 50% μπαταρία και τώρα είμαι στο 5%.
lol Και η μητέρα μου καθαρίζει κάθε μέρα στο φάληρο αλλά δεν το κάνει θέμα ( σχόλιο φίλης για #atenistas στο fb )
Μένεις UK; Ζηλεύεις τους #atenistas που καθαρίζουν εδώ & εκεί στην Αθήνα, & ξενερώνεις που εδώ τα καθαρίζει όλα ο δήμος & δεσαφήνειτίποτα;
Όλοι απόψε το βράδυ έξω από τα γραφεία του Antenna στον Παράδεισο Αμαρουσίου στη συγκέντρωση των Antennistas.
καλά όλα αυτά με τους #atenistas και τους #salonistas αλλά τα σκληρά καρύδια είναι οι #eforistas
Κατάληψη στην ΑΣΟΕΕ μέχρι τις 17.Αν δεν γίνει πτυχιακή εξεταστική να πάρω το ρημάδι,θα αυτοπυρποληθώ στην Ομόνοια με τα ρεσώ των #atenistas.
Έτσι είναι αυτά τα πράματα. Σήμερα ρεσώ, αύριο ρεσύ. #atenistas
η αλήθεια είναι πως αν μια φορά τη βδομάδα γινόταν το πάρτυ των #atenistas θα ήταν μια εναλλακτική για διασκέδαση.
Να πάω στους #atenistas, στο #freeday ή στον @DearQuentin? Βαρύ πρόγραμμα απόψε. Κουράστηκα ήδη.
Θα πάω στους #atenistas αλλά δεν ξέρω ακόμα τι ρεσό θα μου φέρει ο νονός μου.
Προς #atenistas: Μαγκιά θα ήταν να έχουμε φάει όλοι φασόλια,ρεβύθια,φακές,κουκιά,κουνουπίδια και να μαζευτούμε έξω απο το δημαρχείο!
θα βαψουν τους ναρκομανεις γκρι να μοιαζουν με τα πεζοδρομια και να μην φαινονται #megatv #atenistas
-Μα καλα; Ρεσό δεν είπαμε; Γιατι ο Κωστας κρατάει λαμπάδα; -Χέστονα μωρε το μαλάκα! Μια ζωη φιγουρατζής είναι… ;) #atenistas #Kotzia
Call @Atenistas, έχουν και αντικουνουπικά ρεσώ έμαθα RT @nvenia Να δίνω μάχη με τα κουνούπια νοέμβρη μήνα, δεν το περίμενα
Σήμερα η Ομονοια θα φαινεται πολυ καθαρά απο μεγάλη απόσταση. Θα είναι αυτό που λέμε High-ρεσοlution… :) #atenistas
Με ρεσό το Άγιο Φως απο δω και πέρα .. #pasxa #atenistas
την άλλη φορά αντί για ρεσώ & μπύρες, αγοράστε καμιά τυρόπιτα & σάντουϊτς να κοιμηθούν ένα βράδυ χορτάτοι οι άστεγοι @atenistas
Αντί για ψήφο ρίξτε ρεσώ. Αναμμένο.
δεν με αποζητά κανεις στους #atenistas . Eξαλλη ειμαι
να το δώσουν στους #atenistas για refill :P RT @ElChron 500 κιλά κερί, ολόχρυσο σερβίτσιο Ιερού (δισκοπότηρα κ.λ.π.) και έναν πολυέλαιο.
ναι ρε και #atenistas και αριβιστας και παπαριστας θα ναι φαση σου λεω να βαλουμε και καμια φωτια να κανουμε αναδασωση με το σκαι
τα πρεζάκια στο κέντρο μας χαλάνε την αισθητική http://bit.ly/a4PBbn άσε που κατουράνε τις φρεσκοβαμένες γλάστρες μας #atenistas
αν δεν το θελήσει ο άνθιμος, atenistas στην θεσσαλονίκη δεν θα δείτε
έχουμε feedback από atenistas αν υπήρξαν hot ζευγαρώματα μελών; μη πιάσουμε και μεις τζάμπα την τσάπα;
ανοιχτή ψηφοφορία για το όνομα των σαλονικιών atenistas.τώρα στην πρώτη τριάδα βρίσκονται τα Βαρδαρίστας, Τσιμισκίστας, Μπασίστας (άσχετο)
Θάμαι κι εγώ στους #atenistas , @MarinaFrs. Θα συστήνομαι όμως ως μια άλλη, για να σας μπερδεύω.
Αν δεν μπορέσω να έρθω στους Atenistas το βράδυ πάει να πει ότι με κέρδισε το κίνημα των Νύστας.
Θα πάω στους #atenistas αλλά δεν ξέρω ακόμα τι ρεσό θα μου φέρει ο νονός μου.
Οι #atenistas είναι κλασσικό παράδειγμα του πως οι έλληνες τραβάει ο καθένας (κάθε ομάδα) το δρόμο του σα να μην υπάρχουν άλλοι.
Προς #atenistas: Μαγκιά θα ήταν να έχουμε φάει όλοι φασόλια,ρεβύθια,φακές,κουκιά,κουνουπίδια και να μαζευτούμε έξω απο το δημαρχείο!
θα βαψουν τους ναρκομανεις γκρι να μοιαζουν με τα πεζοδρομια και να μην φαινονται #megatv #atenistas
Είναι νωρίς ακόμα, συνήθως βγαίνω πιο αργά, είμαι βλέπεις afteristas.
Αποκλειστικό: Αχνιστή φωτογραφία από τη σημερινή δράση των @Bougatsistashttp://twitpic.com/368eq9
Μα Βέβαια! Τα ρεσό ειανι ο νεος αναπτήρας.. RT @YannisNenes: στη συναυλία των πυκς-λακς του χρονου #resw
Κάθε φορά που σβήνει ένα ρεσό, ένας χιπστερ χάνει τα γυαλιά του.
Σήμερα η Ομονοια θα φαινεται πολυ καθαρά απο μεγάλη απόσταση. Θα είναι αυτό που λέμε High-ρεσοlution… :) #atenistas
που πανε τα ρεσο όταν σβηνουνε?…………..” στο ΙΚΕΑ για refill
oι αποκαλούμενοι apidistas RT @eVaN_GiAn 3 γνωστοί μου απο το τουίτερ, πήγαν στους ατενίστας για να πηδηξουν. Οι δυο τα κατάφεραν..
για να μην παρεξηγηθώ, ουτε κι εγω βοηθαω γριουλες γιατι πολύ απλα πιστευω πως ολες θα πρεπε να ειναι σ ενα χωριο και να φουρνιζουν ψωμι
Agraphistas. Νέα ομάδα. Είναι αυτοι οι λίγοι στην ελλαδα που δεν είναι γραφιστες”
Batsoinistas RT @FivosV Και οι μπάτσοι μπορούν να φυτέψουν λουλούδια.
Κάτι άκουσα για μια νέα ομάδα ακτιβιστών στη Θεσσαλονίκη που σχηματίζεται απόψε. Θα λέγονται anthimistas και θα ανάβουν κεριά σε εκκλησιες.
SATANISTAS! Βοηθάμε τους σατανιστές να έχουν δικαιωμα στην ελευθερη επιλογή θρησκείας! Αυριο βραδυ φερτε τα ρεσώ σας να ανάψουμε τον βωμό!



Αναδημοσίευση από 

Ανάθεμά σε τρόικα!

Η δήλωση του εκπροσώπου της Κομισιόν στην τρόικα, Σερβάς Ντερούζ, πως η Ελλάδα πρέπει να πουλήσει τις παραλίες σε ιδιώτες προκάλεσε τεράστια αναστάτωση στους κόλπους των Atenistas και τους έβαλε σε μεγάλες περιπέτειες. 







Χτες, οι Atenistas συγκάλεσαν έκτακτο συνέδριο στο Δαφνί και ανακοίνωσαν πως η πώληση των παραλιών σε ιδιώτες αποτελεί εχθρική κίνηση προς το κίνημά τους.


Σύμφωνα με την ανακοίνωση, οι Atenistas είναι αποφασισμένοι να διαλύσουν το δροσερό και νεανικό κίνημά τους, αν οι ιδιώτες δεν τους επιτρέπουν να φτάνουν στην αμμουδιά για να την καθαρίζουν από τα σκουπίδια. "Οι παραλίες είναι ιδιωτικές, αλλά τα σκουπίδια ανήκουν σε εμάς" αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Επίσης, οι Atenistas ξεκαθαρίζουν πως όχι μόνο θα διαλυθούν –αν τους αφαιρεθεί το δημοκρατικό δικαίωμα να μαζεύουν τα σκουπίδια από τις παραλίες-, αλλά στο εξής θα πετάνε τα σκουπίδια από τα μπαλκόνια, θα μουτζουρώνουν τους τοίχους των κτιρίων και θα κάνουν τα κακά τους στο δρόμο.

πιτσιρικος

Atenistas - ΔΝΤ


Αtenistas



Εκτός της πρώτης οι υπόλοιπες φωτογραφίες είναι από την υπόγεια διάβαση του γηροκομείου στο Ψυχικό που παλιά ήταν πολύχρωμη και μπλιαχ αλλά τώρα είναι πράσινη και γουάου.



Σκόρπιες σκέψεις για την παρέμβαση ενάντια στους ατενίστας ή κλείνοντας το μάτι στην άνοδο της ασημαντότητας.




Ποιοι είμαστε λοιπόν; Γιατί το κάναμε; Πως τολμήσαμε; «Ανάποδος φασισμός», «να τους μαζέψουν οι μπάτσοι», «βρωμιάρηδες», «Οι τύποι αυτοί είναι θρασύδειλοι», «να περάσουν μερικές ωρίτσες στο Τμήμα», «Οι βρωμιάρηδες ως επαναστάτες» και άλλα πολλά J
Ο δρόμος είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας μας. Τα «κακόγουστα»tags, τα σεξιστικά οπαδικά συνθήματα, τα ποιήματα, τα σ’αγαπώ, τα φανταστικά graffiti, τα στένσιλ, οι καθαροί τοίχοι, το γκρίζο, οι κάμερες, η αστυνομία, απεικονίζουν εν μέρει αυτό που βιώνουμε καθημερινά.
«Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία», μέχρι που καθάρισαν οι ατενίστας.
Στο δρόμο οι ρόλοι διαφέρουν. Οι πρεντεντέριδες δεν είναι εκεί να πάρουν το μέρος σου. Ταυτόχρονα o δρόμος δεν έχει την θαλπωρή του διαδικτύου. Εκεί που η χολή βγαίνει χαλαρά και ανώνυμα.
Κάπου στα 13 –για μια ταγκιά- άκουγα τα «τώρα θα δεις πουστράκι τι θα πάθεις» παρέα με κλοτσομπουνίδια από αγανακτισμένο τριαντάρι μικροϊδιοκτήτη.
Πράγματι άλλοι έχουν τις free press και την τηλεόραση και άλλοι το δρόμο. Εμείς οι βρωμιάρηδες που έχει τύχει να βγούμε για αφισοκολλήσεις ώρες ατελείωτες (και όχι για κάποια κομματική γκρούπα), να μας κυνηγήσουν, να μας βρίσουν κτλ. Εσείς οι καθώς πρέπει, οι αγανακτισμένοι πολίτες, οι περήφανοι αθηναίοι. Οι καλοθελητές που θα μας καθαρίσετε, και μάλιστα δωρεάν.
«ότι υπάρχει δεν είναι ότι μπορεί να υπάρξει, είναι η άρνηση του»
Η πραγματικότητα δεν μπογιατίζεται, δεν είναι βιτρίνα καταστήματος, δεν χωράει χορηγίες. Η πραγματικότητα, για τη δική μας λέω, είναι τσεκούρι στο κεφάλι μας που όλο και πλησιάζει. Άστεγοι στο κέντρο και γυναίκες στην Αμάρυνθο. Δεν χωράει στα μαγαζιά και αποφεύγει το γκάζι και το ψυρρή. Η πραγματικότητα κοιμάται πάνω σε σκονισμένες free press και πίνει από τα μισοτελειωμένα σας fredoccino.
Δεν είναι όμως μόνο η διαφορετική προσέγγιση των προτεραιοτήτων (άλλοι δεν έχουν να φάνε, άλλοι καθαρίζουν τις τσίχλες που χαλούν την θέα μεγάλων εμπορικών καταστημάτων).
Είναι πολλά.
Είναι εκείνοι που έτρεξαν να γίνουν εθελοντές στην ολυμπιάδα.
Εκείνοι που την 4η Σεπτεμβρίου έγιναν μια γροθιά σκοτώνοντας και δέρνοντας αλβανούς.
Εκείνοι που λένε «έλα μωρέ και τι έγινε» ή «τα ήθελε ο κώλος της».
Αυτοί που το δεκέμβρη είπαν δυσανασχετώντας πως πολύ τράβηξε και τι θα γίνει.
Τέλος όπως και να χει, είτε το θέλετε είτε όχι, είμαστε και εμείς ένα κομμάτι της κοινωνίας σας. Ίσως έρθει ο καιρός που θα μπορέσετε να μας διαγράψετε όλους από τα ντουλάπια της ιστορίας, μπορεί και όχι.
Όλα παίζονται.
«Μεγάλες ευχαριστίες στην εταιρία ΒΙΒΕΧΡΩΜ που χωρίς τη χορηγία της σε χρώματα το όλο εγχείρημα δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί εύκολα, τον Ιάκωβο Γιοκαρίνη , από τη πλευρά του Δήμου, ο οποίος την δεύτερη ημέρα που συμμετείχε έκανε τρελή δουλειά και τον περαστικό ελαιοχρωματιστή, ο οποίος περνώντας τυχαία και μαθαίνοντας ότι όλο αυτό γίνεται εθελοντικά έμεινε και μας βοήθησε.»


Αν δεν είναι να μαζεύεις τις τσίχλες, καλύτερα να τις μασάς. Πάντως όχι να μιλάς


Life-0Ατενίστας (εκ του ατενίζω -- το κενό):
Το 1993 δήμαρχος της Νέας Υόρκης έγινε ο Ρούντι Τζουλιάνι, ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως ο ρεπουμπλικάνος με το σλόγκαν «μηδενική ανοχή». Έκτοτε, πολλοί (δήμαρχοι, υπουργοί, αρχηγοί αστυνομίας) βιάστηκαν να το χρησιμοποιήσουν, ερμηνεύοντάς το κατά βούληση, εφαρμόζοντας κρατικό τραμπουκισμό, αγνοώντας πλήρως τη σημασία του.
Ναι, η αστυνόμευση αυξήθηκε, αλλά όχι με στόχο τον ξυλοδαρμό συνταξιούχων. Για 6 χρόνια, «μηδενική ανοχή» στο μετρό σήμαινε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να βγει από το μηχανοστάσιο συρμός βρόμικος, με σπασμένα τζάμια και με χαλασμένες πόρτες. Οι σπασμένες λάμπες, οι ξεθωριασμένες πινακίδες, όλα διορθώνονταν μέσα σε ώρες.
"Rudolph Giuliani's School for Torture":
In 1993, there were 3,400 complaints of police brutality brought before the Civilian Complaint Review Board in New York. In 1994, 4,900. In 1995, 5,612. In 1996, 5,592. That's a 60 percent increase in those years.

"Spotlight on NYC Police Brutality throws Giuliani in Crisis":
The four New York City policemen who mowed down an unarmed immigrant, Amadou Diallo, in a fusillade of 41 gunshots were arraigned March 31. Kenneth Boss, Sean Carroll, Richard Murphy and Edward McMellon all pleaded not guilty to charges of second degree murder.

An immigrant from the West African country of Guinea who worked as a street peddler, Diallo was riddled with bullets in the doorway of his Bronx home after the four policemen in the Street Crimes Unit accosted him on February 4.

"Giuliani and Violence in Pre-9/11 New York":
Almost from the start of his first term, and right up to the morning of September 11, 2001, Giuliani's reign was dominated not by talk of his patriotism, but by troubling discussions of racial profiling, police shootings of unarmed black men, and abuses of power to justify anti-crime policies that seem to terrorize substantial portions of New York City's diverse population.

Unfortunately, the violence in Giuliani's New York has been effectively hidden behind high-impact PR patriotism designed to sell Giuliani to American voters.

"Police Brutality and the Mayor":
''Barbara Mostel...was waiting for a bus on Avenue of the Americas a few hours after the Rockefeller Center Christmas tree lighting in 1996 when cops on horseback and on foot began yelling at her to move.

''Eventually, she says, one of them moved her, picking her up and throwing her down on the pavement. Her arm, back, and head were injured.

'''I should be grateful. I'm a small woman, 93 pounds and 5 feet 4 inches,' she said the other day. 'I guess if I were a big man, [the police officer would] have shot me.'

Why Blacks Fear 'America's Mayor'
They call him “America’s Mayor.” But to blacks that title sugarcoats Rudy Giuliani’s real reputation as one of the most racially divisive leaders in the nation. Peter Noel’s book puts Giuliani’s often-ignored record of oppressing the “other New York” front and center in the 2008 presidential race.

Noel was a witness to “Giuliani time” in New York. As the race beat journalist for The Village Voice, he reported exclusively on the police brutality that rained down on blacks, and the denigration of black leadership by Giuliani. In this collection of his exposés, Noel provides stunning insights into the most notorious events of Giuliani’s tenure, including the execution-style killing of Amadou Diallo and the sadistic torture of Abner Louima. Both men—like many black victims of Giuliani’s stop-and-frisk policing—were innocent of any wrongdoing.

This brutality sparked a new black activist movement. Scores, including Jesse Jackson, were arrested—and Peter Noel was there to cover it. No journalist was more insightful about the rise of Al Sharpton, Khallid Muhammad’s “Million Youth March,” and Giuliani’s demonization of David Dinkins, the city’s first black mayor. There are interviews with major political players, inside accounts of the shifting alliances and violent conflicts between ethnic groups, and a stinging critique of the white-dominated media. And then there is Peter Noel’s interview with Giuliani, which took the form of a street fight in Harlem.

Times Square Red, Times Square Blue:
In a provocative and persuasively argued cri de coeur against New York City's gentrification and the redevelopment of Times Square in the name of "family values and safety," acclaimed science fiction writer Delany (Dhalgren, etc.) proves himself a dazzlingly eloquent and original social commentator. In the first of two radically distinct but related essays, Delany, an Amherst college professor and native of Manhattan, writes frankly about his gay sexual adventures in the peep shows, porno movie houses and bars of Times Square. This personal history is juxtaposed with a detailed record of how the city's red light zones have changed over the past 40 years. The companion essay movingly details Delany's sociological and anthropological observations of the men who live, work and socialize in the area, and extols the virtues of a society that not only tolerates but values a public sexual culture. Drawing upon a wide range of historical and theoretical materialsAthe history of the pornographic film, Jane Jacobs's Death and Life of Great American Cities and Supreme Court discussions about homosexual activity. Delany makes the case that because urban areas like Times Square promote relationships across class boundaries, they are not a blight but foster an environment of safety, empathy and social coherence. In his most dramatic argument, Delany charges that, despite City Hall rhetoric, Times Square's "Disneyfication" is not about public morality, safety or health but simply serves corporate and private economic interests. This bracing and well-calibrated blend of journalism, personal history and cultural criticism will challenge readers of every persuasion.

-----
Στα ελληνικά και εν συνόψει:  οπωσδήποτε, κατά την αξιέπαινη δημαρχία Τζιουλιάνι, την οποία η Ατενίστας οραματίζονται κατά πως φαίνεται ως μοντέλο για την Αθήνα μια και η "μηδενική ανοχή" αφορούσε τσίχλες στα πεζοδρόμια όπως μας διαβεβαιώνουν, μειώθηκαν τα σπασμένα παράθυρα στον υπόγειο, αυξήθηκαν όμως τα σπασμένα κόκκαλα και κεφάλια πολιτών. Αλλά εντάξει, οι πολίτες αυτοί ήταν κατά κύριο λόγο μαύροι, μετανάστες και ομοφυλόφιλοι. Οπότε μικρό το κακό, δε βαριέσαι.

Υ.Γ. Τα αποσπάσματα από τον αμερικανικό Τύπο δεν μεταφράζονται γιατί οι Ατενίστας είναι προοδευτικοί άνθρωποι και μιλούν ξένες γλώσσες.

Υ.Γ. 2: Δεν έχουν συμπεριληφθεί ανάλογα αποσπάσματα από τον σοσιαλιστικό τύπο στις ΗΠΑ, για να μην κρυφτούν κάποιοι πίσω από αντιρρήσεις περί ιδεολογικού bias.